LEEK – Bowlingtoernooien kennen verschillende varianten, waarin gespeeld kan worden. Dit keer was het in het Sportcentrum Leek een 9-no-tap toernooi, georganiseerd door de BLLT.
9-no-tap wil zeggen dat als je 9 van de 10 pins omgooit er een strike genoteerd wordt. De scores zijn daardoor gemiddeld een stuk hoger en het leuke is dat er ook 200 games gegooid kunnen worden door spelers en speelsters, die normaal gesproken zelden of nooit een 200 game gooien.
De maximale score van 300 werd nog zelden gegooid in het Sportcentrum. Dit keer kon er wel één genoteerd worden en die kwam op naam van Fried Denninger, goed voor een bowlingbon. Er werden meer hoge 200-games gegooid in de voorronde: Rense Eringa en Jan Meijering noteerden allebei 297 en Marcella Zwart bij de dames 286.
Bowlers met veel vlieguren
In de voorronde gooiden de 12 hoogst geëindigde heren bijna al hun games boven de 200! Bij de dames was Beejee Westerdijk de enige, die dat drie keer lukte, Melanie Becht en Hinke Meijer deden dat twee keer. Bijzonder was de 203 van Roos van Opbergen, een onervaren bowlster, die met een huisbal en op schoenen van het Sportcentrum deze prestatie leverde. Zij moest opboksen tegen bowlers-met-veel-vlieguren, die allemaal op eigen schoeisel lopen en minimaal 3 ballen meeslepen om zich aan de verschillende baancondities te kunnen aanpassen. Dat was toch wel een te grote opgave om de finale tegen te spelen. Ze eindigde uiteindelijk als 6e.
Boeiend gevecht
In de finale waren de baancondities minder, omdat er al de nodige games op gegooid waren. Er waren echter twee spelers die totaal geen last leken te hebben van de zwaardere omstandigheden en er lustig op los strikten: Chris Coopmeiners en Milan Scheffers. Beiden stonden op dezelfde baan en wilden duidelijk niet voor elkaar onderdoen. Chris gooide 251 en 287, Milan 208 en 298. Het was een boeiend gevecht dat uiteindelijk uitmondde in een toernooizege voor Chris en een tweede plaats voor Milan. De jeugdige Niels Meilink liet weer een keer zien, waartoe hij in staat is en werd knap derde.
Goed toernooi
Bij de dames vielen de prestaties van Paulien Klijnstra op, die met degelijke 200 games de finale bereikte en ook daarin het beste uit zichzelf wist te halen (229 en 242). Goed voor de eerste plaats. Zij bleef Rosan Hamminga voor, die tweede werd. Dit na een zwak begin in de voorronde, waarin ze zich nog net wist te plaatsen voor de finale. Hierin liep het verrassend goed met scores van 277 en 180. Ria Meurs werd uiteindelijk knap derde. Ook zij begon zwak –ze geloofde er al bijna niet meer in- herstelde zich knap en bleef ook in de finale hoog scoren. Ze kan terugzien op een goed toernooi.
