Westerkwartier – Zelfs zijn naam klinkt als een gedicht: Gerardo Insua Teijeiro. In de finale van de verkiezing op donderdag 20 november in Borg Nienoord bekoorden zijn gedichten en voordrachten de jury het meest, waardoor hij nu de eerste gemeentedichter van Westerkwartier is geworden. In 2026 en 2027 zal de Doezumer veelvuldig van zich laten horen binnen de gemeente.
De vijf finalisten beleefden een spannende avond in Leek. Eerst lazen zij hun voor de eindronde geselecteerde gedicht voor met daarin hun dichterlijke kijk op het Westerkwartier. Daarna ontvingen ze een nieuwe opdracht van de jury: het schrijven van zes tot tien dichtregels over het onderwerp ‘wat is jouw ervaring tijdens deze finaleavond?’ Ze kregen er een half uur de tijd voor.
Verraste het publiek
Gerardo ging met de andere dichters – Mark van Assen, Gineke Enemark, Carmen Haan en Diana Hofman – hard aan het werk in de tuinzaal, terwijl zanger-gitarist Ronald Nihot een optreden verzorgde in de balzaal. Deze Leekster muzikant verraste het publiek, onder wie veel familie en vrienden van de dichters, met enkele eigen liedjes in het Gronings.
Trotse winnaar
Daarna brachten de finalisten ieder hun korte themagedicht ten gehore. Na rijp beraad maakte vervolgens juryvoorzitter wethouder Bé Schollema bekend wie zich de eerste gemeentedichter van Westerkwartier mocht noemen. De uitslag was gebaseerd op beide optredens van de dichters. Gerardo Insua Teijeiro voelde zich duidelijk vereerd met zijn uitverkiezing. De 40-jarige dichter woont sinds vijf jaar in Doezum en is van beroep begeleider in de gehandicaptenzorg.
Jury
Naast wethouder Bé Schollema bestond de jury tijdens de finaleavond uit Ilse Couweleers, docent Nederlands aan rsg de Borgen, en kunstenares en dichter Ike Stubbe. De wethouder had voor iedere finalist zeer positieve en goed onderbouwde feedback vanuit de jury. “Naast de eerste prijs zijn er vier tweede prijzen”, besloot hij, en dat vond iedereen die aanwezig was een mooie conclusie. Hieronder vind je beide gedichten van Gerardo.
Gerardo’s dichterlijke kijk op het Westerkwartier
FIETSTOCHT
Laten wij elkaar in het Westerkwartier treffen.
Jij en ik, wij samen,
tussen akkers, graslanden en kerken.
Starend naar hoe de mist gestaag
de weilanden tracht leeg te trekken,
(zodat de zon aan het werk kan gaan.)
Laten wij elkaar weer spreken in Leek.
En daar een lange wandeling maken
langs de borg en haar omgeving.
Om ons per fiets weer te verplaatsen
naar elders in de gemeente.
Laten wij elkaar bewonderen in Zuidhorn.
Aan het Van Starkenborghkanaal:
rustplek, waterfles, broodtrommel.
Waarna wij weer de weg op gaan
richting Abel Tasman’s geboortedorp.
Laten wij elkaar in Doezum ontmoeten.
Gewoon, in onze huiskamer,
tussen de cd’s en boeken –
daar waar ik al vele jaren
van jouw liefde heb mogen proeven.
Dit meest tedere plaatje,
tussen akkers, graslanden en kerken.
Jij en ik, wij samen –
laten wij elkaar in het Westerkwartier treffen!
Gerardo’s gedicht over zijn ervaring tijdens de finaleavond:
Vijf dichters op de eerste rij,
de taal ontleed, ontvreemd, ontbloot –
Publiek zit door de zaal heen verspreid,
gitaar – lessenaar – microfoon.
Ik luister, lees mee in gedachten,
hoor woorden, vondsten, o zo pienter –
ik wou dat ik ze had bedacht!
Nu ben ik – ik voel de zenuwen gieren…
Als er niets dan hart belangrijk is,
rest ons gelukkig nog poëzie!
