LEEK – VEV’67 D3 moest woensdagavond de inhaalwedstrijd spelen tegen Siddeburen D2. Op papier niet moeilijk als je naar de stand kijkt. Siddeburen D2 staat immers onderaan met 0 punten. Op de verjaardag van Sinterklaas werd voor het kampioensfeest van HS’88 D2, door de mannen van VEV’67 D3 een stokje gestoken.
0-3 winst zorgde ervoor dat daar de champagne flessen van HS’88 D2 niet ontkurkt werden. Tegelijk met de beheerder van het sportpark Ewensborg kwam het team in Siddeburen. Gevolgd door tientallen supporters uit Leek. De sfeer in de kleedkamer was ontspannen. Iets te ontspannen misschien wel… De jongens waren erg druk en hyper. De begeleiding koos ervoor om ze maar even alleen te laten. Door alle kerstdiners en gala’s waren ze niet compleet. Thijs en Martijn kwamen de tweede helft en Stijn Bollegraaf was er helaas niet vandaag. De uiterst betrouwbare sluitpost van VEV’67 D3 werd vervangen door Max.
De eerste helft liet Siddeburen zien dat ze hun mouwen hadden opgestroopt en zich niet vrijwillig naar de slachtbank lieten leiden. Met fysiek spel werd het voetbal ontregeld en pas ver in de eerste helft werd het net gevonden door Stijn Veenstra, teruggekeerd op het oude nest. De keren dat Siddeburen er door heen kwam stonden Enver en Koen Tijssen hun mannetje in het centrum. Het was bij het publiek wel duidelijk, dit gaat niet mis.
Alleen halen we de dubbele cijfers ? Na een fantastische vrije trap van Twan werd het 2-0. Er kwam rust in het team met de voorsprong op zak en er kon naar hartenlust gecombineerd worden. Met de opkomende backs Juup en Jort had Siddeburen de grootse moeite. En als ze de bal een keer hadden, dan waren daar nog altijd Cas en Marco die ze verder spelen onmogelijk maakten. Bij een corner die laag werd voorgezet miste iedereen de bal behalve Maikel die de bal beheerst bij de tweede paal binnenschoot. Alban werd ingebracht voor wat meer “gif” in de wedstrijd. De 0-4 werd gemaakt door Koen Tijssen waarna de scheidsrechter floot voor de rust.
Het publiek was er wel achter wat het probleem was, er zat te weinig lucht in de bal. De scheids beaamde dit en voegde meer lucht aan de bal toe. Was dit het ei van Columbus ? De ranja in Siddeburen was de lekkerste die ze dit seizoen hebben gehad en had tot gevolg dat ze al polonaise lopend het veld opkwamen voor de tweede helft. Dit was tegen het zere been van Siddeburen en volledig tegen de verhouding in scoorden zij de 1-4.
De inmiddels gearriveerde spelers Martijn en Thijs begonnen in de tweede helft. Martijn zorgde voor veel dreiging op het middenveld en vond zijn medespelers makkelijk. De verdedigers van Siddeburen hebben alleen de rug van Thijs gezien… Wat is hij snel ! Na een paar minuten was het wel duidelijk, de tegengoal was een foutje en er is maar één ploeg die voetbalt. En met kilometervreter Koen Klunder heb je altijd iemand die op de juiste plek staat. Via Cas, Thijs ( 4x ), Stijn( 4x ) en Twan werd het uiteindelijk een 1-12 overwinning.
Bij een vrije trap op het randje van de 16 meter werd Max, de keeper, naar voren geroepen om, als bedankje voor het meedoen, de vrije trap te nemen. De bal ging goed over de muur, alleen wist zijn collega keeper de bal uit het doel te rammen. Na het laatste fluitsignaal kon de champagne ontkurkt worden en de schaal worden uitgereikt. Yorick, de trainer, was doelwit van van het champagnevocht. Hij liet het zich smaken. En verder op het veld stonden Martijn Grutter en Danny, de leiders, met een glimlach van oor tot oor. Zo trots. Het schijnt dat die glimlach er nog steeds op zit…
Het was nog lang onrustig in Siddeburen. De traditie “patat en ranja” na een kampioenschap word op een later tijdstip, met Stijn Bollegraaf, voortgezet.
