LEEK – ‘Elk nadeel ‘hep’ zijn voordeel’: de zakkende waterspiegel legt op Nienoord de fundamenten bloot van allang verdwenen gebouwen.
Het muurdeel links bovenin de foto is van het vroegere poortgebouw, van toen Nienoord nog verdedigd moest kunnen worden. Dat gebouw staat links op de tekening van Theodorus Beckeringh uit het eind van de 18e eeuw, toen was het er dus nog. De gebeeldhouwde sierpoort stond er toen al.
Nienoord was eeuwenlang centrum van bestuur en handel in het Westerkwartier. En hiermee een centrum van krijgsmacht, vandaar het kasteelachtige uiterlijk toen. De vier schietnissen op de tekening van Beckeringh zijn aan de grachtkant nog altijd te zien.
In de 19e eeuw werd het complex stukje bij beetje afgebroken en verkocht. Nieuwe ondernemers zochten bakstenen, balken, pannen en tegels voor hun eigen nieuwbouw. Misschien zijn dat inmiddels zelf monumenten. Ouderwetse interieurbekledingen, krakkemikkig meubilair en achterhaald gebruiksgoed: het is allemaal verdwenen, de monumentenzorg bestond toen nog niet.
Tegen 1890 liet borgheer Van Panhuys de nog aanwezige gebouwen opknappen, in een stijl van rond 1700. De bepleistering schijnt te zijn gekozen om een allegaartje aan oude muurdelen te verbergen. Onder de huidige pleisterlaag liggen vast net zo veel historische sensaties op ons te wachten, als onder de waterspiegel.
